وقتی جشن می گیریم یا وقتی غمگین می شویم شکلات تخته ای شونیز می خوریم. ما به کسانی که دوستشان داریم شکلات می دهیم تا به آنها بگوییم که دوستشان داریم، یا گاهی به آنها بگوییم متاسفیم. اما نکته عجیب این است که برخی افراد با آن دوش می گیرند.
شکلات یکی از غذاهای مورد علاقه در سراسر جهان است و مردم بیش از 4000 سال است که از این خوراکی شیرین و خوش طعم لذت می برند.
سرخپوستان مایا در آمریکای جنوبی اولین مردمی بودند که از شکلات لذت بردند. سرخپوستان مایا دانه‌ها یا دانه‌هایی را که از درخت کاکائو می‌گرفتند خرد می‌کردند تا نوشیدنی تلخی به نام «زوکلاتل» درست کنند.
به عنوان یک نوشیدنی محرک یا مقوی و در مراسم مذهبی استفاده می‌شد. در نگاه سرخپوستان مایا، شکلات غذای خدایان بود.
شکر و ادویه جات برای اولین بار زمانی که اسپانیایی ها آن را با خود از آمریکای جنوبی به اروپا در قرن شانزدهم آوردند به نوشیدنی شکلات اضافه شد. به زودی، علاقه اروپایی ها به شکلات گسترش یافت تا اینکه برادران کادبری اولین نوار شکلات را در سال 1849 ساختند.
ادهم رمضان، استاد گروه شیمی و رئیس تحصیلات تکمیلی دانشگاه آمریکایی در قاهره، در سخنرانی خود در دانشگاه با عنوان “شکلات.
تاثیر آن بر خود” توضیح می دهد که به عنوان بخشی از مجموعه ای از سخنرانی هایی که توسط مدرسه آموزش مداوم در مورد خودسازی از طریق یادگیری مادام العمر برگزار شد.
“شکلات یکی از غذاهایی است که مردم از آن بسیار لذت می برند. بسیار جالب است که بفهمیم شکلات چیست، چرا از خوردن آن لذت می بریم، و چرا باعث می شود شکلات را بفهمیم. ما خوشحالیم.”
پاسخ این سوالات در ترکیب احساس و علم نهفته است.
در حالی که آب نبات اکنون مملو از قندها و چربی هایی است که ممکن است بر سلامتی تأثیر منفی بگذارد
