چای سبز و سیاه بخصوص چای زرین طلایی حاوی اسید آمینه L-theanine هستند که در قهوه وجود ندارد. تصور می‌شود که ال تیانین از سد خونی مغزی عبور می‌کند و باعث آزاد شدن یک انتقال‌دهنده عصبی بازدارنده در مغز به نام گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) می‌شود که حالتی آرام اما هوشیار را به همراه می‌آورد.
در عین حال، ترشح هورمون های تقویت کننده خلق و خوی دوپامین و سروتونین را ترویج می کند. گمان می رود که ال تیانین اثرات کافئین را متعادل کند.
ترکیب این دو ماده حتی ممکن است هم افزایی باشد، زیرا یک مطالعه نشان داد افرادی که L-theanine و کافئین را با هم مصرف می‌کنند، توجه بهتری نسبت به زمانی که هر یک به تنهایی مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
به طور کلی، L-theanine در چای سبز کمی بیشتر از چای سیاه وجود دارد، اگرچه مقادیر آن می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد.
هم چای سبز و هم چای سیاه جایگزین های عالی برای قهوه برای کسانی هستند که می خواهند خلق و خوی خود را بدون بی قراری مشخص قهوه بهبود بخشند.
چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان قوی EGCG است: چای سبز منبع عالی آنتی اکسیدان قوی اپی گالوکاتچین-3-گالات (EGCG) است.
اگرچه چای سبز حاوی پلی فنول های دیگری مانند کاتچین و اسید گالیک است، EGCG به عنوان قوی ترین و احتمالا مسئول بسیاری از مزایای سلامتی چای سبز در نظر گرفته می شود.
سرطان: مطالعات لوله آزمایش نشان داده است که EGCG موجود در چای سبز می‌تواند از تکثیر سلول‌های سرطانی جلوگیری کرده و باعث مرگ سلول‌های سرطانی شود.
بیماری آلزایمر. EGCG ممکن است اثرات مضر پلاک‌های آمیلوئیدی را که در بیماران آلزایمر انباشته می‌شوند کاهش دهد.
ضد خستگی. یک مطالعه نشان داد که موش‌هایی که نوشیدنی حاوی EGCG مصرف می‌کردند، در مقایسه با موش‌هایی که آب آشامیدنی داشتند، زمان شنای طولانی‌تری قبل از خستگی داشتند.
محافظت از کبد نشان داده شده است که EGCG باعث کاهش رشد کبد چرب در موش هایی می شود که از رژیم غذایی پرچرب استفاده می کنند.
ضد میکروبی. این آنتی اکسیدان می تواند به دیواره های سلولی باکتری آسیب برساند و حتی ممکن است انتقال برخی ویروس ها را کاهش دهد.
فرو نشاندن. ممکن است با گیرنده های مغز شما تعامل داشته باشد تا اثر آرام بخشی بر بدن شما اعمال کند.
