در تحقیقاتم، نظرات و مقالاتی در مورد صندل مردانه ضد آب از نشریات دیگر، از جمله مجلات مد و سایت های بررسی محصولات، برای نظرات آنها در این مورد خواندم.
در حالی که در میان توزیع کنندگان اصلی کفش (از جمله DSW، Nordstrom و Zappos) جستجو می کردم، نظرات خریداران بی شماری را خواندم. از بین آن لیست طولانی و غیرقابل تحمل 41 صندل، 18 صندل را برای آزمایش بر اساس موارد زیر انتخاب کردم:
بسیاری از کفشهای زنانه فقط از سایز 6 تا 11 تولید میشوند. من سعی کردم کفشهایی را که از 5 تا 12 (یا طیف وسیعتر) دارند، در اولویت قرار دهم.
روند فیزیکی پوشیدن کفش را هم در نظر گرفتم. و من مطمئن شدم که جفتهایی را که روی نوار چسب لیز میخوردند یا از نوار چسب استفاده میکردند، قرار دادم تا بدون دردسر تسمهها و سگکهای نازک ببندند.
من هر مدلی را که پنجره کوتاهی برای بازگشت داشتند یا هزینه های حمل و نقل گرانی دریافت می کردند، رد کردم. من میدانم که بازگشت به بازار چقدر سخت است، و دو هفته حداقل برای آن احساس میکردم، اگرچه من برندهایی با پنجرههای بازگشت طولانیتر را در اولویت قرار دادم.
در طول آزمایش، من در هر جفت حداقل 30 دقیقه راه رفتم. از آنجایی که این اواخر زمستان در بروکلین، نیویورک بود، بیشتر آزمایشهای من شامل قدم زدن در طول آپارتمانم و بالا و پایین رفتن از پلههای ساختمانم بود.
در طول هر آزمایش، احساس میکردم که کفشها چه حسی دارند، اگر قسمتی از کفش بهطور ناراحت کننده نیشگون بگیرد یا مالش داده شود، و اگر صدای جیرجیر یا سیلی میخورد (کفشها باید دیده شوند، نه شنیده میشوند!).
من به جزئیاتی مانند سگک، دوخت و کراوات دقت کردم و مطمئن شدم استفاده از آنها آسان است و کیفیت بالایی دارند. در نهایت، نحوه ظاهر هر کفش را در نظر گرفتم: آیا ظاهری زیبا، همه کاره و آسان برای استایل کردن داشتند؟