اولین سرکه انگور خانگی مربوط به قرن هفتم میلادی کشف شد

جالب است بدانید سرکه انگور خانگی بیشتر از ملاس، خرما، سیب و انگور تهیه می شوند. در مرحله اول فرآیند، مخمرها قندهای قابل تخمیر را به اتانول تبدیل می کنند.

سپس تحت شرایط هوازی، باکتری های اسید استیک (AAB) اتانول را به اسید استیک تبدیل می کنند. این فرآیند همچنین شامل تشکیل مقادیر کمی از اسیدهای آلی دیگر، از جمله اسید تارتاریک یا سیتریک، و همچنین استرها، آلدئیدها و کتون ها می شود.

سرکه ها هزاران سال است که به عنوان چاشنی و نگهدارنده غذا مورد استفاده قرار می گرفته است. همچنین در طب سنتی عامیانه برای کاهش فشار خون و سطح قند خون، تحریک دستگاه گوارش و اشتهاو همچنین به عنوان یک محصول زیبایی استفاده می شده است.

سرکه انگور همچنین به عنوان یک غذای کاربردی در نظر گرفته می شود، یعنی مواد فعال بیولوژیکی با فواید سلامت مرتبط با پیشگیری از بیماری های مزمن را فراهم می کند.

سرکه

تحقیقات متعدد ثابت کرده اند که انگور و فرآورده های آن مانند سرکه انگور دارای خواص ضد گلیسمی، محافظت کننده قلبی [14]، محافظت کننده عصبی و ضد التهابی است.

در مرحله اول فرآیند، مخمرها قندهای قابل تخمیر را به اتانول تبدیل می کنند سپس تحت شرایط هوازی، باکتری های اسید استیک (AAB) اتانول را به اسید استیک تبدیل می کنند.

این فرآیند همچنین شامل تشکیل مقادیر کمی از اسیدهای آلی دیگر، از جمله اسید تارتاریک یا سیتریک، و همچنین استرها، آلدئیدها و کتون ها می شود. سرکه ها هزاران سال است که به عنوان چاشنی و نگهدارنده غذا مورد استفاده قرار می گرفته است.

همچنین در طب سنتی عامیانه برای کاهش فشار خون و سطح قند خون، تحریک دستگاه گوارش و اشتها و همچنین به عنوان یک محصول زیبایی  استفاده می شده است. سرکه انگور همچنین به عنوان یک غذای کاربردی در نظر گرفته می شود.

یعنی مواد فعال بیولوژیکی با فواید سلامت مرتبط با پیشگیری از بیماری های مزمن را فراهم می کند. تحقیقات متعدد ثابت کرده اند که انگور و فرآورده های آن مانند سرکه انگور دارای خواص ضد گلیسمی محافظت کننده قلبی، محافظت کننده عصبی و ضد التهابی است.